Δημόσιες περεσίες...ή το χρήμα σας σε δράση #3

Γνωστό μας άτομο μας έλεγε ότι τηλεφωνούσε πρόσφατα στο Ελληνικό προξενείο του Τόκυο για υποθέσή του και ο υπάλληλος Αλιάγας (;) του έκλεισε το τηλέφωνο κατάμουτρα 2-3 φορές.

Το πρόβλημα είναι ότι οι Ιάπωνες μιλούν Ιαπωνικά αλλά οι Ελληνικές πρεσβείες στο Τόκυο δεν πρέπει να το ξέρουν.

Μιλώντας με την Ιαπωνίδα υπάλληλο του προξενείου (Κιτάνο; Κόγκα;) το άτομο αυτό έμαθε ότι πρέπει να βάλει Έλληνα να συννενοηθεί με το προξενείο.

Δηλαδή αν καταλάμε καλά το Ελληνικό προξενείο ζητά από τους Έλληνες να κάνουν τον διερμηνέα για να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις του προξενείου. Δωρεάν! Αν αγαπάτε τον θεό σας!!

Δεν φτάνει που οι κύριοι του προξενείου δεν ήταν ούτε είναι ποτέ στην ώρα τους και συχνά δεν δουλεύουν στις ώρες τους αλλά μέχρι και απεργίες μπορούν και κάνουν.

Δεν φτάνει που εκτός από τα τυχερά τους έχουν και τα ευεργετήματα των αποδήμων χωρίς να έχουν κανένα από τα προβλήματα τους.

Δεν φτάνει που έχουν περιορίσει την προσέλευση του κοινού (πλην των κολλητών εννοείται) στο Τόκυο σε ένα διάστημα δυο ωρών (10:30-12:30) σε μιά πόλη κυριολεκτικά αχανή και μόνο ύστερα από ραντεβού δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα στο κοινό και κυρίως στους Έλληνες.

Δεν φτάνει που όταν φεύγουν για διακοπές χηρεύει η θέση τους με αποτέλεσμα τα αιτήματα του κοινού να μένουν στάσιμα για αρκετό χρόνο σε μια χώρα που δεν συγχωρεί τέτοια.

Δεν φτάνει που παίρνουν αυθαίρετες αποφάσεις για θέματα που αφορούν αποδήμους και μάλιστα χωρίς συντονισμό ή ερώτηση και παρέχουν αναξιόπιστες πληροφορίες που επιβαρύνουν τους αποδήμους χωρίς ποτέ να λογοδοτούν.

Δεν φτάνει που χάνουν τα έγγραφα των αιτήσεων και τις μεταφράσεις και υποχρεώνουν το κοινό σε ταλαιπωρίες (περιστατικό που συνέβει το 2001 όταν ο γραμματέας Καφόπουλος έχασε μεταφρασμένα έντυπα που αφορούσαν Ιαπωνίδα παντρεμένη με Έλληνα και η οποία υποχρεώθηκε να πάει από την επαρχία Tsiba στην πρεσβεία και να επιστέψει άπρακτη όντας μερικών μηνών έγγυος υποχρεώνοντάς την το λιγώτερο σε 4ωρη δοκιμασία χωρίς να της ζητήσει καν συγγνώμη και ρίχνοντας το λάθος στον μεταφραστή).

Τώρα ζητάνε και από τους Ιάπωνες και διερμηνείς για να διεκπεραιώσουν τα αιτήματά τους προς το Ελληνικό κράτος. Για όσους δεν το ξέρουν ακόμη στην Ιαπωνία η επίσημη γλώσσα είναι τα Ιαπωνικά και όχι τα Ελληνικά ούτε τα Αγγλικά. Στέλνοντας υπαλλήλους μόνο όσους μιλούν άπταιστα Ελληνικά τι ακριβώς νόημα έχει;

Και γιατί δεν είναι σε θέση το προξενείο και η πρεσβεία να τακτοποιήσουν αυτό το θέμα με Ιάπωνες υπαλλήλους σαν ενδιάμεσους εφόσον αυτή την στιγμή υπάρχουν τουλάχιστον 2 Ιαπωνίδες υπάλληλοι που μιλούν Αγγλικά;

Εκτός βέβαια αν οι μανδαρίνοι του ΥΠΕΞ πιστεύουν ότι είναι υποχρέωση των Ελλήνων υπηκόοων να κάνουν τον μεταφραστή υπηρέτη των υπαλλήλων της πρεσβείας έστω κι αν πρόκειται για αιτήματα οικογενειακά.

Αν το νομίζουν, όπως διαφαίνεται από τα έργα τους, ας βγει ο προιστάμενος τους υπουργός να μας πεί δημοσίως από ποιόν ακριβώς νόμο προκύπτει...