Ιαπωνία...και δακτυλικά αποτυπώματα

Πηγή:

Η Ιαπωνία είχε κάποιους πολύ αλλοτριοτικούς νόμους δακτυλοσκόπησης, οι οποίοι καθιερώθηκαν μετά από τον Β’ Π. Π. για τον έλεγχο και τον εντοπισμό των αλλοδαπών. Διάφοροι άνθρωποι πήραν ενεργό θέση ενάντια σε αυτήν την πρακτική στη δεκαετία του '80, μερικοί από τους οποίους έφεραν ακόμη την υπόθεσή τους ενώπιον του ανώτατου δικαστηρίου της Ιαπωνίας. Ένα μαχητικό στέλεχος, η αρθρογράφος Kathy Morikawa, έδωσε στη HIBA (Διεθνής επιχειρησιακή ένωση του Hokkaido) μια πολύ λεπτομερής διάλεξη για τη μακροχρόνιο πορεία της τον Νοέμβριο, του 1998. Δεδομένου ότι είμαι γραμματέας της HIBA, ετοίμασα μια έκθεση για τις ΕΙΔΉΣΕΙΣ HIBA (HIBA NEWS). Εξαιτίας των ηρώων όπως αυτή, οι μόνιμοι κάτοικοι σαν εμένα μπορούν να λακίσουν με τις υπογραφές του μόνο στις κάρτες Αλλοδαπών μας, και ολόκληρο το σύστημα δακτυλοσκόπησης μπορεί να καταργηθεί στο εγγύς μέλλον.

Ολόκληρο κείμενο του άρθρου εφημερίδας σχετικά με την κατάργηση του συστήματος σε αυτό το URL.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Συνοπτικό άρθρο σχετικά με την κατάργηση στους New York Times, 13 του Αυγούστου, 1999.
------

Οι λέϊμ σαμουράϊ έβαλαν το θέμα ωμά στην Ελληνική πρεσβεία (Πρέσβυς Σιώρης, Πρόξενος Τόλιος) αλλά και στην Ευρωπαϊκή ένωση. Εφ'όσον μας αντιμετωπίζουν μεροληπτικά για ποιό λόγο δεν τους το ανταποδίδουμε; Διότι για όσους διάβασαν το βιβλίο των Μόριτα-Ισιχάρα "Η Ιαπωνία που μπορεί να λέει όχι" Εκ. Λιβάνη- Νέα Σύνορα, 1988, το θέμα τίθεται ξεκάθαρα από τον Μόριτα ο οποίος, παρεμπιπτόντως δούλευε για την κατασκευή της Ιαπωνικής πυρηνικής βόμβας πριν τους προλάβει ο "Φατ Μαν". Η Ιαπωνία καταλαβαίνει από ισχύ και όχι από διπλωματία.

Σε κάποια διπλωματική σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας-Ιαπωνίας οι Γάλλοι, που ξέρουν καλά από τερτίπια, χρέωσαν τον εκτελωνισμό των Ιαπωνικών μαγνητοσκοπίων στο τελωνείο του Πουατιέ με δυο υπαλλήλους και για την ολοκλήρωση εκτελωνισμού ενός φορτίου θα χρειαζόταν ένα εξάμηνο. Τα έξοδα βεβαίως επιβάρυναν τον εξαγωγέα.

Αυτή την κίνηση ο πονηρός Ασιάτης Μόριτα την έπιασε σωστά.

Οι Γάλλοι προστατεύουν τα συμφερόντα τους και δεν υποχωρούν, λέει πάνω-κάτω στο βιβλίο του. Το οποίο γεγονός βεβαίως υποχρέωσε τους Ιάπωνες σε αλλαγή πολιτικής.

Αποτέλεσμα: Ο πρόξενος Τόλιος απάντησε ότι θα θέσει το θέμα στην ολομέλεια των πρεσβευτών της ΕΕ και θα ενημερώσει αλλά έκτοτε ουδεμία απάντηση προέκυψε από την πρεσβεία. Πνίγονται στην δουλειά. Τι δουλειά όμως;

Η δε ΕΕ απάντησε και έριξε το μπαλλάκι στην Ελλ. κυβέρνηση (δες εδώ). Δηλαδή πάει γαϊτάνι το δούλεμα.

Αλλά λόγω των πιέσεων κάποιων επώνυμων και ανώνυμων ηρώων το παράνομο (αντίθετο με τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η ίδια Ιαπωνία) αλλά και ουσιαστικά αντιδιπλωματικό (εφαρμόζει μεροληπτική συμπεριφορά στους ξένους που έρχονται με βίζα παραμονής στο έδαφός της αλλά απαιτεί να μην εφαρμόζεται καμμία ανάλογη συμπεριφορά στους υπηκόους της στις αντίστοιχες χώρες).

Ποιοί είστε δηλαδή οι αφέντες του κόσμου;