2004/06/09

Από τις ταινίες που παραπλανούν το κοινό...

The last samurai

Σίγουρα πολύς κόσμος θα πιστέψει και θα πάρει τοις μετρητοίς το έργο αυτό. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Δεν υπήρξε ποτέ αυτό που ονομάζεται "Μπουσίντο". Το Μπουσίντο (ο δρόμος του πολεμιστή) ήταν μιά έξυπνη επιχείρηση μάρκετινγκ για τον δυτικό κόσμο που έγινε από τους Ιάπωνες και η οποία παρά το γεγονός ότι είναι ψευδεπίγραφη εξακολουθεί ακόμα να γίνεται πιστευτή από τον δυτικό κόσμο αλλά και να αποτελεί ίνδαλμα γιά πολύ κόσμο.

Άλλωστε σαν καλοί στρατηγοί οι Ιάπωνες είναι ειδικοί στην παραπλάνηση των αντιπάλων τους αλλά και του κοινού με την ανάλογη προπαγάνδα. Ομιλούμε εξ ιδίας πείρας αφού μεταξύ των λόγων που μας έφεραν στην χώρα του "Μπουσίντο" ήταν και οι πολεμικές τέχνες. Αλλά μας πήρε αρκετό καιρό για να ξεδιαλύνουμε το παχύ πέπλο των ψεμμάτων που σκεπάζει την αλήθεια.

Ως γνωστόν ο κινηματογράφος και κατ' επέκταση το Χόλλυγουντ δεν ήταν ποτέ πραγματικότητα. Έτσι όλοι όσοι παίρνουν το μυθιστόρημα και τον κινηματογράφο για πραγματικότητα έχουν πλανηθεί.

Μεταξύ αυτών είναι βέβαια και ο Τομ Κρουζ ο οποίος σε δηλώσεις του κατά το γύρισμα της ταινίας που έλαβε χώρα στην Ιαπωνία μεταξύ άλλων έκανε δηλώσεις σχετικές, προφανώς επιρρεασμένος από το σκριπτ της ταινίας, στα μέντια. Δεν είναι τυχαίο.

Πάντως μην τρώτε το παραμύθι που σας σερβίρουν οι...Ιάπωνες Σαμουράϊ. Ο πλούτος τους και η ευμάρειά τους προέρχεται από το δικό σας χρήμα που τους δίνετε απλόχερα. Αν όντως ήσαν δίκαιοι και πίστευαν στην δικαιοσύνη δεν θα είχαν τους μαφιόζους να φροντίζουν για την τήρηση της τάξης ούτε για την επίλυση των καθημερινών διαφορών των ανθρώπων.

Σας τα παίρνουν που σας τα παίρνουν, να μην σας παραμυθιάζουν κιόλας.

Οι Σαμουράϊ...ετοιμάζονται για πόλεμο.

Japan likely to join multinational force
Japan will probably participate in a multinational force to be formed in Iraq under a new U.N. Security Council resolution, despite domestic concerns that taking part might be unconstitutional.
[MORE->]

----------------------------------------------------------------------------------------
Το άρθρο αυτό έχει μεγάλη σημασία αφού είναι ενδεικτικό του τι μαγειρεύουν οι Σαμουράϊ.

Εξηγώ. Η διαδεδομένη άποψη είναι ότι:

Α) η Ιαπωνία είναι μια ειρηνική χώρα που επιπλέον έχει ιδιαίτερη απέχθεια προς τα πυρηνικά αφού υπήρξε θύμα πυρηνικής επίθεσης.

Β) η Ιαπωνία είναι σταθερά προσανατολισμένη προς την ειρήνη, την διεθνή συνεργασία (αφού είναι ο πρώτος χορηγός βοήθειας στον κόσμο) και γι'αυτό χρειάζεται μια θέση στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ. Η χάρτα του ΟΗΕ βεβαίως θα χρειαστεί να ξαναγραφτεί εφ'όσον προβλέπει επιτήρηση για τους πρώην ηττημένους του Β' Π.Π. δηλ. την Γερμανία και την Ιαπωνία.

Στα παραπάνω έχω να απαντήσω: Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και μετά η Ιαπωνία ποτέ δεν ήταν ειρηνική αλλά πάντα μια επιθετική αυτοκρατορία από τις στυγνότερες που προσπαθεί να επεκταθεί.

Επιπλέον ακόμη και σήμερα είναι αμετανόητη για τα εγκλήματα τα οποία διέπραξε τότε σαν αυτοκρατορία και οι πιθανότητες να τα επαναλάβει όλο και αυξάνονται.

Η αντίθεση στα πυρηνικά είναι μόνο για τα πυρηνικά των άλλων, εφ'όσον και πυρηνικό πρόγραμμα ειρηνικής ενέργειας με 42 αντιδραστήρες έχει (μπορεί μέσα σε 6~12 μήνες να γίνει πολεμικό με την τεχνογνωσία τους), αλλά παρά τα σοβαρά ατυχήματα που υπήρξαν μέχρι σήμερα ο Ιαπωνικός λαός δεν φαίνεται ν'αντιτίθεται σοβαρά σ'αυτό.

Εν τούτοις αντιτίθενται συστηματικά στις εκδηλώσεις ή εκθέσεις των Αμερικανών ή των Γάλλων σαν πάγια πολιτική για την ειρήνη.

Το δεύτερο είναι απλά στάχτη στα μάτια. Το 2002 η Ιαπωνία δέχτηκε μόνο 13 πρόσφυγες. Μιλάμε για μια χώρα με 124 εκ. κάτοικους, της οποίας όλος σχεδόν ο πλυθυσμός είναι συγκεντρωμένος στο 20% του εδάφους της. Τι να πει η "Ψωροκώσταινα" με 500.000 χιλιάδες Αλβανούςπολλοί από τους οποίους παράνομοι, 50.000 Φιλιππινέζους κλπ.;

Άλλωστε παρά τις πρόσφατες προόδους στα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα η Ιαπωνία μέσω της γραφειοκρατίας της συστηματικά γράφει στα παλιά της τα παπούτσια όλες τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει, και συστηματικά παρεμπόδιζει, εμπαίζει αλλά και συκοφαντεί ατιμώρητα τους ξένους της.

Η Ιαπωνία είναι ένα διανοητικό καρτέλ το οποίο δέχεται ιδέες απ' όλο τον κόσμο, στέλνει Ιάπωνες σ'όλον το κόσμο για να μαζέψουν ιδέες και πληροφορίες που θα την βοηθήσουν να αναταγωνιστεί τον κόσμο αλλά κλείνη συστηματικά την πόρτα της στους ξένους. Όσο για τα προγράμματα βοήθειας αυτά είναι φτιαγμένα για να βοηθούν τις Ιαπωνικές εταιρείες που είναι αναμιγμένες στις χώρες όπου πηγαίνει η βοήθεια και οι οποίες στην ουσία διαχειρίζονται αυτήν την βοήθεια.

Δηλ. η βοήθεια τελικά, είναι άλλος ένας δούρειος ίππος όπως τελικά αποδείχνει και η δίκη των χωρικών της Ινδονησίας στο Τόκυο που μύνησαν το Ιαπωνικό κράτος. Αυτοί έχασαν τα χωριά τους κάτω από τα νερά του φράγματος που κατασκεύασαν οι Ιαπωνικές εταιρείες και οποίο φράγμα τελικά είχε μόνο αρνητικές επιπτώσεις στην ζωή τους.
Οι εκπρόσωποι του Ρωμαίϊκου κρατιδίου και χαμπάρι δεν έχουν πάρει αλλά κι αν έχουν πάρει έχουν σοβαρότερες ασχολίες. Τρέχουν για ν'αγοράσουν τσάντες Γκούτσι.

Ξαναγυρνώντας πάντως στην αρχική είδηση παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των Ιαπώνων δεν κατανοεί τους λόγους αυτής της "ειρηνικής βοήθειας" με απόφαση του ΟΗΕ όπως την ονομάζουν, και αρκετοί την χαρακτηρίζουν αντισυνταγματική (όντως είναι) εν τούτοις με πρόσχημα την δήθεν "ειρήνη" (αλήθεια πως θα πούμε ένα πόλεμο που ξεκίνησε και συνεχίζεται με κατασκευασμένες αιτίες και ψέμματα για την υποδούλωση ενός λαού και αρπαγής του πλούτου του;) ο οποίος ούτε από τον ΟΗΕ έχει εγκριθεί αλλά από ένα έτσι θέλω της πρώτης υπερδύναμης και των τσιρακιών της.

Βεβαίως αυτή η σοφιστεία επιτρέπει στην Ιαπωνία να εμφανιστεί στο προσκήνιο (χρόνια και πάγια επιδίωξη της) τώρα σαν ειρηνευτική δύναμη, και να εδραιώσει τις δυνάμεις της για παραπέρα επέκταση αλλά και να εκμοχλεύσει περισσότερα πλεονεκτήματα για την αναβίωση της προπολεμικής αυτοκρατορίας της που τελείωσε με συντριπτική ήττα και άνευ όρων παράδοση στους Αμερικανούς αλλά και στρατιωτική κατοχή το 1945.

Αυτό βεβαίως μόνο όσοι βρίσκονται μέσα στην Ιαπωνία μπορούν (;) να το καταλάβουν αφού βλέπουν σιγά-σιγά οι προπολεμικοί νόμοι και τα διατάγματα ν' αφαιρούν λίγο-λίγο τα στενά περιθώρια διαμαρτυρίας των Ιαπώνων που επιπλέον όντας γαλουχημένοι με την ιδέα της
διαφορετικότητας και της μοναδικότητας από τον υπόλοιπο κόσμο δεν μπορούν να καταλάβουν το που οδηγούνται.

Site Meter © : Lame_samurai's_rant 2004